Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2022
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022
Ο Άγιος της συγχώρεσης Διονύσιος ο Νέος, ο Ζακυνθινός Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης
Ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου (1547 - 17 Δεκεμβρίου 1622) είναι άγιος της ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έζησε και έδρασε στη Ζάκυνθο από τα μέσα του 16ου αιώνα ως και τις αρχές του 17ου, ενώ διετέλεσε και επίσκοπος Αιγίνης. Σήμερα αποτελεί ένα από τους λαοφιλέστερους σύγχρονους αγίους και είναι πολιούχος της πόλης της Ζακύνθου.
Περιεχόμενα1. Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου (Βίος)
Από μικρή ηλικία, η οικογένειά του τού παρείχε χριστιανική ανατροφή ενώ είχε προσλάβει και ένα δάσκαλο ονόματι Καιροφυλά ώστε να μεταδώσει στον μικρό Γραδενίγο τόσο γνώσεις για τη θύραθεν παιδεία, όσο και για τα «εκκλησιαστικά γράμματα». Δεν γνωρίζουμε εν συνεχεία ποιοι διετέλεσαν δάσκαλοί του, όμως οπωσδήποτε απέκτησε σημαντική μόρφωση, τουλάχιστον με τα δεδομένα της εποχής, αφού πέραν των ελληνικών και ιταλικών είχε εξαιρετικό χειρισμό της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γλώσσας, ενώ μια διασωθείσα επιστολή με υπομνηματισμούς πάνω στον Γρηγόριο το Θεολόγο, αναδεικνύει την ευρεία θεολογική μόρφωση που είχε ήδη αποκτήσει.
Ο μοναχικός βίος
Μετά το τέλος της ζωής των γονιών του, σε ηλικία 20 ετών, αποφασίζει να πάρει το μοναχικό σχήμα. Αυτό προκύπτει από τη δωρεά όλης της περιουσίας στον αδελφό του με ιδιαίτερη μνεία για την αποκατάσταση της αδελφής του. Η κλίση ήδη είχε φανεί από μικρή ηλικία καθότι ακολουθούσε ασκητικό βίο βασισμένο πάνω στην Ορθόδοξη πατερική θεολογία. Παρότι πλούσιος αποφάσισε να γίνει μοναχός και εκάρη στη μονή Στροφάδων, νησί νότια της Ζακύνθου, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ. Έτσι αφιερώθηκε στην προσευχή, την μελέτη των γραφών και διήγαγε ασκητικό βίο, που τόσο ποθούσε. Σύντομα μάλιστα φάνηκε και η πνευματική πρόοδός του, με αποτέλεσμα 2 έτη αργότερα να γίνει ηγούμενος της μονής.
Ο σπουδαίος Άγιος Διονύσιος κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε αποσυρθεί στο μοναστήρι της Θεοτόκου της Αναφωνήτριας. Πολύς κόσμος τον επισκέπτετο για να λάβει συμβουλές αλλά και να εξομολογηθεί. Τελικά πέθανε σε ηλικία 75 ετών, στις 17 Δεκεμβρίου του 1622, με τελευταία του επιθυμία να ταφεί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Στροφάδων, όπου και χειροτονήθηκε ιερέας. Τρία έτη μετά εξετάφη και το λείψανό του στην ανακομιδή ευρέθη άφθαρτο. Μετά την Τουρκική επίθεση στα Στροφάδια τον δέκατο όγδοο αιώνα και την αποκοπή των χεριών του λειψάνου από τους επιτιθέμενους, το σώμα του Αγίου παρεδόθη όπου και παραμένει μέχρι και σήμερα, εκτιθέμενο στο ναό του αγίου στην Ζάκυνθο. Είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, του Άγιου Γεράσιμου και του Αγίου Διονυσίου.
Το Λείψανο του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ζακύνθου.
Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Μέρος χειρός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
7. Οι επίσημες πανηγύρεις του Αγίου Διονυσίου
Και οι δύο αυτές λειτουργικές συνάξεις λαμβάνουν ιδιαίτερη αίγλη κάθε χρόνο και διαρκούν τρεις μέρες η κάθε μία (23 – 26 Αυγούστου και 16 – 19 Δεκεμβρίου).
Εκτός από τη μεγαλοπρέπεια των Τελετών και Ακολουθιών, οι οποίες πραγματοποιούνται πάντοτε κατά το χαρακτηριστικό μουσικό εκκλησιαστικό ιδίωμα της Ζακύνθου, με την συμμετοχή πολλών Αρχιερέων, όλου του ιερού Κλήρου και χιλιάδων ευσεβούς λαού, κορυφαίες και εξαιρετικά συγκλονιστικές ώρες αποτελούν οι λιτανεύσεις του Ιερού Λειψάνου ανά την πόλη (απόγευμα της 24ης Αυγούστου και πρωί της 17ης Δεκεμβρίου), οπότε η καρδιά κάθε πιστού ριγά, τα μάτια δακρύζουν, τα γόνατα λυγίζουν ικετευτικά μπροστά στον Γέροντα του Αμμου, τον Πατέρα και παρηγορητή κάθε πονεμένου.Ἀπολυτίκιον: Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τοῦ παντίμου Λειψάνου σου τὴν μετάθεσιν, ἀπὸ Στροφάδων εἰς Ζάκυνθον ἐορτάζοντας, Διονύσιε σοφὲ ἀνευφημοῦμεν σέ, σὺ γὰρ παρέχεις δι' αὐτοῦ, χάριν ἄφθονον ἀεί, τοὶς πίστει προσερχομένοις, τὴ θεϊκὴ χορηγία, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεράπων γνήσιος.Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον: Τοῦ σεπτοῦ Λειψάνου σου τῇ μεταθέσει, ἑορτὴν κροτοῦμέν σοι, πᾶς ὁ λαὸς ὁ τοῦ Θεοῦ, πανευσεβῶς εὐφημοῦντές σε, θαυματοφόρε σοφὲ Διονύσιε.
Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022
Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός τον νέον Άγιον Ιωσήφ τον Ησυχαστή
Το 1959, ο Γέρων Ιωσήφ Ησυχαστής και νέος Άγιος της Εκκλησίας μας, καθώς αυτό προηνεγγέλθη δια στόματος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου, κ.κ. Βαρθολομαίου (Άγιον Όρος – 20 Οκτωβρίου 2019), παραδίδει την αγία του ψυχή στον Χριστό, ανήμερα της πανηγύρεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Δεν υπάρχει καταλληλότερος να μάς διηγηθεί τα του βίου του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας από τον πνευματικό του βλαστό, τον μακαριστό Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό (+2009).
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ σε προβολή της Ορθοδόξου Διαδικτυακής Πύλης «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ»:
Παναγία επισκέφτηκε τον Άγιο Παΐσιο
Σύμφωνα με τον Γέροντα Χριστόδουλος ηγούμενο της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου στο βιβλιαράκι «Η παρουσία του Μοναχισμού στον σύγχρονο κόσμο», αναφέρονται τα εξης:
«Ο γέροντας Παΐσιος συνήθιζε να έρχεται στις αγρυπνίες της Μονής μας όπου καθόταν στο στασίδι απέναντι από την εφέστιο εικόνα μας, τη Φοβερά Προστασία.
Οι αδελφοί επίσης τον επισκέπτονταν συχνά, καθώς βέβαια και πλήθος προσκυνητών, που φιλοξενούνταν στη Μονή μας.
Όμως κάποια περίοδο, ήταν η χρονιά που είχε τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου, πέρασαν σαράντα ημέρες χωρίς να φανεί, χωρίς να ανοίγει την πόρτα της καλύβης, χωρίς να δώσει κανένα σημείο ζωής, γεγονός που μας δημιούργησε ανησυχία. Κάποια μέρα αποφάσισα και κατέβηκα μόνος μου στο καλύβι του.
Κτύπησα την πόρτα, αλλά επειδή δεν έλαβα απάντηση, κατάφερα και την παραβίασα. Παρότι ήμουν ανήσυχος, από τη στιγμή της εισόδου μου παραδόξως με κατέλαβε μια απροσδιόριστη και ανεξήγητη ηρεμία.
Μόλις έφθασα στο μικρό του δωμάτιο, τον είδα να κάθεται σε μαξιλάρι κατάχαμα, με τα χέρια ακουμπισμένα πάνω στο σοφρά.
Στο πρόσωπό του είχε εμφανή σημεία εξαντλήσεως.
Μπροστά του βρισκόταν ένα τσαμπί σταφύλι κι ένα αρτίδιο.
Πρόσεξα ότι ο χώρος ανέδιδε μίαν άρρητη και πρωτόγνωρη ευωδία, και ότι υπήρχε διάχυτη γαλήνη.
Πήρα πρώτος τον λόγο, και του ζήτησα συγνώμη και του εξήγησα πόσο είχαμε ανησυχήσει.
Εκείνος με ηρεμία και απλότητα, με φωνή που μόλις έβγαινε από τα πνευμόνια του, είπε: - "Έκανα όλες αυτές τις μέρες νηστεία και προσευχή για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά…
Εξαντλήθηκα…
Η Παναγία ήρθε και μου έδωσε αυτό το σταφύλι και τον άρτο.. Δοκίμασε!"
Πήρα λίγο σταφύλι.
Είχε το χρώμα του ροδίτη, μία ιδιαίτερη γεύση και άρωμα που δεν είχα ξανασυναντήσει.
-" Πώς ήταν γέροντα η Παναγία; "τον ρώτησα.
Τότε υποβασταζόμενος σηκώθηκε με δυσκολία, και μου έφερε μια μικρή εικόνα σε κορνίζα.
Ήταν η Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα.
-"Πάντοτε παρουσιάζεται σαν την Ιεροσολυμίτισσα" μου είπε.
Μιλήσαμε λίγο ακόμη και τον άφησα στην ησυχία του, γιατί έκρινα πως σε τέτοιες στιγμές δεν πρέπει να είναι κανείς αδιάκριτος.
- "Η Παναγία, είπε ο Άγιος, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή μας· όποτε δεν έχουμε, μας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά.
Όταν ήμουν στη Μονή Φιλοθέου 1955-1958, μια φορά αμέσως μετά την αγρυπνία της Παναγίας, με έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράμμα στη Μονή Ιβήρων.
Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της μονής και να περιμένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν με το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο μοναστήρι μας - απόσταση μιάμιση ώρα με τα πόδια.
Ήμουν από νηστεία και από αγρυπνία.
Τότε τη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου τη χώριζα στα δύο· μέχρι της Μεταμορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ημέρα της Μεταμορφώσεως έτρωγα,
και μετά μέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε.
Έφυγα λοιπόν αμέσως μετά την αγρυπνία και ούτε σκέφτηκα να πάρω μαζί μου λίγο παξιμάδι.
Έφτασα στη Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράμμα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιμένω το καραβάκι.
Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευμα, αλλά αργούσε να έρθει.
Άρχισα εν τω μεταξύ να ζαλίζομαι.
Πιο πέρα είχε μια στοίβα από κορμούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα με τον λογισμό μου:
-«Ας πάω να καθίσω εκεί που είναι λίγο απόμερα, για να μη με δει κανείς και αρχίσει να με ρωτάει τι έπαθα».
Όταν κάθισα, μου πέρασε ο λογισμός να κάνω κομποσχοίνι στην Παναγία να μου οικονομήσει κάτι.
Αλλά αμέσως αντέδρασα στον λογισμό και είπα:
-«Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγματα θα ενοχλείς την Παναγία;».
Τότε βλέπω μπροστά μου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωμί, δύο σύκα και ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι.
-«Πάρε αυτά, μου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε.
Ε, τότε διαλύθηκα· με έπιασαν τα κλάματα, ούτε ήθελα να φάω πια...
Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή!
Να φροντίζει και για τις μικρότερες λεπτομέρειες!
Ξέρεις τι θα πει αυτό!
ΧΑΊΡΕ ΝΎΜΦΗ ΑΝΎΜΦΕΥΤΕ.!
ΔΌΞΑ ΣΟΙ ΚΎΡΙΕ ΔΌΞΑ ΣΟΙ!
Αγίου Ελευθερίου και μητρός αυτού Αγίας Ανθιας
Ό Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε στην Ελλάδα και έζησε το 2ο αιώνα μ.Χ.
Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίμιος Σεβήρος
Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Άνθι
Διακαής πόθος της Ανθίας, ήταν να επισκεφθεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφεί με το αίμα των Αποστόλων, Πέτρου και Παύλο
Κάποτε λοιπόν, αποφάσισε και πήγ
Μαζί πήρε και το νεαρό γιο της Ελευθέριος
Ο επίσκοπος Ρώμης, όταν είδε τον Ελευθέριο, εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασίαν του. Μετά από λίγα χρόνια τον χειροτόνησε διάκονο και έπειτα Ιερέ
Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου και σε έργα φιλανθρωπία
Γι' αυτό και το έτος 182 μ.Χ., με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμη
Η φήμη της αρετής του έφθασε μέχρι τη Βρετανί
Έτσι, ο βασιλιάς αυτής Λούκιος, έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανο
Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς το Λούκιο με το λαό το
Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ελευθέριος τον ήλεγξε θαρραλέ
Τότε διατάχθηκε ο μαρτυρικός θάνατός του, μαζί με τη μητέρα του Άνθια
Έτσι ο Ελευθέριος πέρασε "εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεοϋ". προς Ρωμαίους, η' 21
Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του θεο
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον λόγ
Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος, τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες, Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του Σατάν. Διό μη παύση πρεσβεύων, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησι
Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΗ
Πρόκειται για την μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2022
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022
Ημερολόγιο εορτές Αγίων. 2022
Ιανουαρίου
3
4
5
6 Τ Άγια θεοφάνεια του κυρίου Χριστού
ΣΥΝΑΞΙΣ (Πανήγυρις) ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ο Όσιος Θεοδόσιος ο κοινοβιάρχης
16 ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Ο Όσιος ΑΝΤΩΝΙΟΣ ο νέος και θαυματουργός ο εν τη Σκήτη της Βέροιας άσκήσας
18
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ και ΚΥΡΙΛΛΟΣ Αρχιεπίσκοποι Αλεξανδρείας
ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο Αιγύπτιος ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ
Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας
Σύναξις της υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθιάς ιερά Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Άγιον όρος
29
2
8
Αγίος Θεοδώρος στρατηλάτης Προφήτης Ζαχαρίας
10
11 Άγιος Βλάσιος ο ιερομάρτυρος Αγία Θεοδώρα η Αυγούστα
14
19
Μαρτίου
2 Αγ Νικόλαος του πλάνα
5 των εν ασκήσει λαμψαντων
6 εύρεση τίμιος Σταυρός
αγια θεοδωρα η βασιλισσας Άρτης
οσιου αλεξιου ανθρωπος του θεού
Ιουνίου
Ιουλίου με
- 5
6
Εορτάζοντες την 7ην του μηνός ΙουλίουΗ ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, η Μεγαλομάρτυς
10 Αγ Παρθενίου και ευμενιου Κρήτης
12 οσίου Παϊσίου Αγιορείτου