Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

Καλη καθαρά Δευτερα και καλη Σαρακοστη

Καλή Καθαρά Δευτέρα και καλή Σαρακοστή!
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα.
Ονομάζεται "Σαρακοστή" γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας. Η ονομασία "Τεσσαρακοστή" αρχικά σήμαινε την τεσσαρακοστή (40ή) ημέρα πριν το Πάσχα, γρήγορα όμως το όνομα δόθηκε σε όλη την περίοδο της νηστείας πριν το Πάσχα. Πολλοί τοποθετούσαν και τη Μεγάλη Εβδομάδα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, οπότε ο χρόνος των σαράντα ημερών διευρυνόταν. Ο χαρακτηρισμός "Μεγάλη" δε δίνεται για τη μεγάλη διάρκειά της, αλλά για τη σημασία της, σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού.
Η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού από την οποία και προσδιορίζεται κατ' έτος ως κινητή περίοδος. Διαρκεί από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Εβδομάδα. Η δε Κυριακή των Βαΐων είναι η τελευταία ημέρα της περιόδου αυτής.
Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν περιλαμβάνεται στη Σαρακοστή αν και συνεχίζεται η νηστεία που είναι ιδιαίτερα αυστηρότερη. Στη πραγματικότητα μαζί με την εβδομάδα των Αγίων Παθών είναι πεντηκονθήμερη περίοδος.
 
Σε όλες τις ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής τηρείται αυστηρή νηστεία εκτός του Σαββάτου και Κυριακής, όπου γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου, επιτρέπεται δηλαδή η κατανάλωση κρασιού και λαδιού. Στις υπόλοιπες ημέρες η νηστεία συνίσταται σε ξεροφαγία , δηλαδή σε φυτικές τροφές χωρίς έλαιο Εξαίρεση αποτελεί:
η γιορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων όπου καταλύεται το λάδι καθώς και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου οπότε καταλύεται το ψάρι, όποια μέρα και να γιορτασθεί.
 
Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα τηρείται αυστηρή νηστεία ακόμα και το Μεγάλο Σάββατο όπου είναι και το μόνο Σάββατο του έτους που, σύμφωνα με τους κανόνες της εκκλησίας, δεν καταλύεται το λάδι.
Εκ της ονομασίας αυτής τα προς κατανάλωση νηστίσιμα τρόφιμα της περιόδου αυτής, αλλά και οποιαδήποτε έχουν σχέση μ΄ αυτή ονομάζονται σαρακοστιανά σε αντίθεση με τα πασχαλινά.
 
Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος των Απόκρεω. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά.[1] Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, το χριστιανικό Πάσχα.
 

Ο Άγιος Παΐσιος για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

 

–Γέροντα, πως θα μπορέσω την Σαρακοστή να αγωνισθώ περισσότερο στην εγκράτεια; -Οι κοσμικοί τώρα την Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο την εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει να προσέχουμε. Το κυριώτερο όμως που πρέπει να προσέξει κανείς είναι τα ψυχικά πάθη και μετά τα σωματικά.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcXg-fXKuv4JoaHi6vLK_OGYlgRSSnHJAD_Kv3EdDTWw9wJGvQDWNm82grXFsSgMXcbS2HMCeySlW81cYFnvkk05ea7jUADe9rZXsMdyaudr7eQDDMPmpCb_LmC8xRNvsSBSwxU8xhuqw/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%99%CE%A3%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B7+2.jpg
Γιατί, αν δώσει προτεραιότητα στη σωματική άσκηση και δεν κάνει αγώνα, για να ξεριζωθούν τα ψυχικά πάθη, τίποτε δεν κάνει.
Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά.
Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό καί τόν δικαιολόγησε. Ήρθε μετά καί μού είπε:  
 

Δέν τόν παρεξηγώ, Πάτερ. Ήταν βλέπεις από τό τριημέρι!». Άν τό τριημέρι πού έκανε ήταν πνευματικό θά είχε μία γλυκύτητα πνευματική καί θά μιλούσε στόν άλλο μέ λίγη καλοσύνη. Αλλά αυτός ζόριζε εγωϊστικά τόν εαυτό του νά κάνει Τριήμερο, καί γι’ αυτό όλα τού έφταιγαν.
-Γέροντα, τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;
-Τό Πάθος, τήν θυσία τού Χριστού νά σκέφτεσαι. Άν καί εμείς οι μοναχοί πρέπει συνέχεια νά ζούμε τό Πάθος τού Χριστού, γιατί… μάς βοηθούν σ’ αυτό κάθε μέρα τά διάφορα τροπάρια, όλες οι Ακολουθίες.
Την Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία για να αγωνισθούμε καί νά συμμετέχουμε εντονότερα στο σωτήριο Πάθος τού Κυρίου μας, με μετάνοια και με μετάνοιες, με εκκοπή των παθών και με ελάττωση των τροφών, από αγάπη πρός τόν Χριστό.
Άν αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, το πνευματικό αυτό στάδιο με τις πολλές προϋποθέσεις καί δυνατότητες πού μάς δίνονται, γιά νά πλησιάσουμε περισσότερο στόν Εσταυρωμένο Χριστό, γιά νά βοηθηθούμε από Αυτόν καί νά χαρούμε τήν Αγία Ανάσταση αλλοιωμένοι πνευματικά, αφού θά έχουμε ζήσει πνευματικότερα τήν Μεγάλη Σαρακοστή.
Εύχομαι καλή δύναμη τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιά νά ανεβείτε στόν Γολγοθά κοντά στόν Χριστό, μαζί μέ τήν Παναγία καί τόν Προστάτη σας Άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, γιά νά συμμετάσχετε στό φρικτό Πάθος τού Κυρίου μας. Αμήν.
Από τό βιβλίο τού Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου,










Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Η Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα


Η Αγία Μεγαλομάρτυς Φωτεινή καταγόταν από την Σαμαρειτική πόλη Σιχάρ. Τις πρώτες πληροφορίες για την Αγία τις βρίσκουμε στο Δ’ κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου.   Κάθεμεσημέρι πήγαινε έξω από την πόλη, στο πηγάδι το λεγόμενο του Ιακώβ, και γέμιζε την στάμνα της. Εκεί, μία ημέρα, συνάντησε τον Ιησού Χριστό, ο Οποίος φανέρωσε σε  αυτήν όλη τη ζωή της. Ο Κύριος είπε στην Αγία, ότι Αυτός είναι «το ύδωρ το ζων», δηλαδή η αστείρευτη πηγή του Αγίου Πνεύματος. Αυτό το «πνευμνατικό ύδωρ» έδωσε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα, η οποία βαπτίσθηκε Χριστιανή μεταξύ των πρώτων γυναικών της Σαμάρειας και ονομάσθηκε Φωτεινή.


Από τότε αφιέρωσε τον εαυτό της στην διάδοση του Ευαγγελίου στην Αφρική και στη Ρώμη. Εκεί έλαβε και μαρτυρικό θάνατο από τον αυτοκράτορα Νέρωνα (54 – 68 μ.Χ.), όταν αυτός έμαθε ότι η Αγία Φωτεινή έκανε Χριστιανές την θυγατέρα του Δομνίνα και μερικές δούλες της.
Μαζί με την Αγία Φωτεινή μαρτύρησαν οι υιοί της και οι πέντε αδελφές της.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Χριστώ συνομίλησας επί τω φρέαρ σεμνή, και πίστιν εισδέδεξαι, την προς αυτόν ακλινώς, Φωτεινή Ισαπόστολε· όθεν της ευσεβείας, εφαπλούσα το φέγγος, ήθλησας υπέρ φύσιν, συν υιοίς και συγγόνοις· μεθ’ ων απαύστως πρέσβευε, υπέρ των τιμώντων σε.

Έτερον Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.

Την πηγήν δεξαμενή της σοφίας και χάριτος, εκ χειλέων Κυρίου Φωτεινή Ισαπόστολε, νομίμως ηγωνίσω πανοικεί, και νέμεις φωτισμόν παρά Θεού, τοις προστρέχουσι τη σκέπη σου τη σεπτή, και ευλαβώς βοώσί σου. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι διά σού, χάριν ημίν και έλεος. 

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Του Χριστού της πίστεως, το φως εδέξω, και αυτού εκήρυξας, την παρουσίαν εν σαρκί, ω Φωτεινή Ισαπόστολε, και μαρτυρίου, αγώσι διέλαμψας.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις Ισαπόστολε Φωτεινή, η ζωής το ύδωρ, δεξαμένη παρά Χριστού· χαίροις η εν Ρώμη, αθλήσασα ανδρείως, συν πάσι τοις οικείοις, Χριστός δοξάσασα. 





Α' και Β' Εύρεση Τιμίας κεφαλής του Αγίου Προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννη



 Ὅταν τό συμπόσιο τοῦ Ἡρώδη ποτίστηκε μέ τό αἷμα τοῦ μεγίστου τῶν Προφητῶν καί Προδρόμου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ μαθητές τοῦ Ἰωάννη πῆγαν νά ἐνταφιάσουν τό σῶμα του (Ματθ. 14, 11), ἐνῶ ἡ δόλια Ἡρωδιάς, ἀφοῦ πῆρε τήν αἱμάσσουσα κεφαλή πού τῆς εἶχαν φέρει «ἐπί πινάκι», διέταξε νά τήν θάψουν βαθιά σέ ἀνάξιο τόπο κοντά στό παλάτι τοῦ Ἡρώδη στήν Μαχαιρούντα.  



Πολύ καιρό ἀργότερα, δύο μοναχοί ἀπό τήν Ἀνατολή ἔφθασαν στήν Παλαιστίνη γιά προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος φανερώθηκε σ’ αὐτούς τήν νύχτα, χωριστά στόν καθένα,
καί τούς εἶπε: «Πηγαίνετε στό παλάτι τοῦ Ἡρώδη καί θά βρεῖτε ἐκεῖ τήν κεφαλή μου κάτω ἀπό τήν γῆ». Ὁδηγημένοι ἀπό τήν θεία Χάρη, δέν δυσκολεύτηκαν νά βροῦν τό μέρος ὅπου εἶχε θαφτεῖ τό τίμιο λείψανο καί εὐχαριστώντας τόν Θεό τό ἔβαλαν σέ ἕναν σάκκο καί πῆραν τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς.
Στόν δρόμο συνάντησαν ἕναν κεραμέα ἀπό τήν Ἔμεσα πού ἔχοντας πέσει σέ μεγάλη ἔνδεια εἶχε ἀφήσει τήν πατρίδα του ἀναζητώντας καλύτερη τύχη. Μετά ἀπό νέα ἐμφάνιση τοῦ Προδρόμου, ὁ κεραμέας πῆρε τήν τίμια Κάρα καί ἐπέστρεψε στήν Ἔμεσα, ὅπου ἔκτοτε γνώρισε μεγάλη προκοπή καί εὐημερία.

Ὅταν ὁ κεραμέας ἑτοιμαζόταν νά ἀφήσει τήν ζωή αὐτή, ἔβαλε τόν ἀνεκτίμητο θησαυρό σέ ἕνα σεντούκι καί τό ἄφησε κληρονομιά στήν ἀδελφή του, συμβουλεύοντάς την νά μήν τό ἀνοίξει δίχως τήν ἐντολή αὐτοῦ πού κρυβόταν ἐκεῖ μέσα κι ὅταν θά ἐρχόταν ἡ ὥρα νά τό παραδώσει σέ κάποιον ἄνθρωπο εὐσεβῆ καί φιλόθεο. 
Ἔτσι ἡ κάρα τοῦ Προδρόμου πέρασε ἀπό τόν ἕνα στόν ἄλλο φθάνοντας τελικά σέ ἕναν ἱερομόναχο ὀνόματι Εὐστάθιο, πού ἀσκήτευε σέ σπήλαιο, κοντά στήν Ἔμεσα, ἀλλά πού κρυφά ἦταν αἱρετικός ἀρειανόφρων. Παρασυρόμενος ἀπό τήν ὑπερηφάνεια, ἀπέδιδε στόν ἑαυτό του τίς πολλές ἰάσεις πού ἐπιτελοῦνταν γύρω ἀπό τόν πολύτιμο αὐτό θησαυρό καί ἐπωφελοῦνταν ἐπονείδιστα ἀπό τήν θεία Χάρη. Καθώς ἡ αἵρεσή του καί τά ἀνομήματά του ἦλθαν γρήγορα στό φῶς, ἐκδιώχθηκε ἀπό τούς ὀρθοδόξους καί ἡ τιμία Κεφαλή τοῦ Προδρόμου ἔμεινε κρυμμένη στό σπήλαιο μέχρι τήν ἐποχή πού ὁ εὐλαβής Μάρκελλος, ἄνθρωπος φιλόθεος καί φιλάρετος, ὁρίσθηκε ἡγούμενος στήν μονή πού εἶχε ἱδρυθεῖ κοντά στό σπήλαιο, ἐπί βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Μαρκιανοῦ (450-457 μ. Χ.) καί ἐπισκοπίας τοῦ ἐπιφανοῦς Οὐρανίου τῆς Ἔμεσης.
Ὁ Τίμιος Πρόδρομος φανερώθηκε τότε πολλές φορές στόν Μάρκελλο καί τοῦ ἔδειξε τήν εὔνοιά του μέ ἕναν στοργικό ἀσπασμό καί προσφέροντάς του ἕνα βάζο γεμάτο μέλι.  Ὁδηγημένος, κατόπιν, μέ ἐντολή τοῦ Ἁγίου ἀπό ἕνα ἄστρο πού στάθηκε πάνω ἀπό ἕνα κοίλωμα τοῦ σπηλαίου, ὁ Μάρκελλος ἄρχισε νά σκάβει ἀφοῦ θυμίασε τόν τόπο. Βρῆκε τότε, κάτω ἀπό μιά μαρμάρινη πλάκα, τήν τιμία Κάρα κρυμμένη σέ ἕναν ἀμφορέα καί τό προσκύνησε μέ δάκρυα χαρᾶς. Τό πολύτιμο λείψανο ἀποτέθηκε ἀργότερα (761 μ. Χ.) στόν κύριο ναό τῆς Ἔμεσης καί ἔγινε γιά τήν πόλη πηγή εὐλογιῶν κάθε εἴδους, μέχρι τήν ἐποχή τῆς μετακομιδῆς του στά Κόμανα τῆς Καππαδοκίας, πού ὑπαγορεύθηκε ἀπό τήν ἀπειλή τῶν Ἀράβων (810-820 μ. Χ).
Ἡ Τιμία Κεφαλή τοῦ Προδρόμου παρέμενε ἐκ νέου ἀφανής, μετά τήν ἀνακομιδή της στήν Ἔμεσα, καί ἀνεφάνη σέ ἕναν μοναχό, πολλά χρόνια ἀργότερα, μέσα σέ ἀργυρό ἀγγεῖο θαμμένο στό χῶμα, σέ τόπο Ἱερό, στά Κόμανα τῆς Καππαδοκίας. Ἀπό ἐκεῖ διεκομίσθη μέ μεγάλη ἐπισημότητα στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ὁ αὐτοκράτορας καί ὁ πατριάρχης, ἐν μέσῳ σύσσωμου τοῦ λαοῦ, τήν ὑποδέχθηκαν μέ εὐλάβεια καί τήν κατέθεσαν σέ ἱερό τόπο.

















Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ερωτευμένος


Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου : Η γιορτή των ερωτευμένων στο doodle της Google


Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου : Η γιορτή των ερωτευμένων στο doodle της Google
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι μια γιορτή που λαμβάνει χώρα στις 14 Φεβρουαρίου. Η ημέρα εορτάζεται από πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, αν και δεν είναι ημέρα αργίας.
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ξεκίνησε ως ο λειτουργικός εορτασμός ενός ή περισσότερων Χριστιανών μαρτύρων που ονομάζονταν Βαλεντίνοι. Πολλές ιστορίες μαρτυρίων δημιουργήθηκαν για διάφορους Βαλεντίνους οι οποίες έλαβαν χώρα 14 Φεβρουαρίου και προστέθηκαν αργότερα στους βίους των αγίων.
Μια δημοφιλής αγιογραφική αναφορά του Αγίου Βαλεντίνου της Ρώμης αναφέρει ότι φυλακίστηκε επειδή πάντρευε στρατιώτες οι οποίοι απαγορεύονταν να παντρευτούν Χριστιανές, καθώς ο χριστιανισμός ήταν υπό διωγμό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με το θρύλο, κατά τη φυλάκισή του, θεράπευσε την κόρη του φύλακά του, Αστέριου. Ένα καλλωπιστικό στοιχείο της ιστορίας αναφέρει ότι πριν την εκτέλεσή του της έγραψε ένα γράμμα υπογράφοντας «ο Βαλεντίνος σου».
Σήμερα, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, όπως αναφέρει η wikipedia, είναι επίσημη γιορτή στην Αγγλικανική κοινότητα και στη Λουθηρανική εκκλησία.
Η ημέρα συσχετίστηκε με την ημέρα των ερωτευμένων από τον Τζέφρι Τσόσερ στον ύστερο Μεσαίωνα, όταν άκμαζε η κουλτούρα του ιπποτικού έρωτα.
Τον 18ο αιώνα στην Αγγλία εξελίχθηκε σε περίσταση κατά την οποία οι ερωτευμένοι εξέφραζαν την αγάπη τους με λουλούδια, δώρα ή ευχητήριες κάρτες.
Στην Ευρώπη, κλειδιά του Αγίου Βαλεντίνου δίνονταν στους εραστές «ως ένα ρομαντικό σύμβολο και πρόσκληση για να τους ξεκλειδώσουν την καρδιά», καθώς και στα παιδιά, ώστε να απομακρύνουν την νόσο του αγίου Βαλεντίνου

Επαναλειτουργεί ο Ενοριακός Ιερός Ναός του Τιμίου Προδρόμου στο Κιβέρι Αργολίδας




        ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ
                  ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
                   ΚΙΒΕΡΙΟΥ                                   ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

     Σας προσκαλούμε την Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020 στις 5:30 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου στον αγιασμό που θα τελεσθεί από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Νεκτάριο, με την ευκαιρία της ανακαινίσεως του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Κιβερίου.
       Μετά τον αγιασμό θα ακολουθήσει ολιγόλεπτη ομιλία από τον Εφημέριο της Ενορίας π. Πέτρο Αθανασόπουλο  για την ολοκλήρωση των έργων ανακαινίσεως του Ιερού Ναού και στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος θα πραγματοποιήσει ομιλία με θέμα:  «Οι  Άγιοι της Καρελίας». Κατά τη διάρκεια της ομιλίας θα προβληθούν σχετικές διαφάνειες.
      Στο τέλος της εκδήλωσης τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Κιβερίου θα προσφέρουν προς όλους τους καλεσμένους κεράσματα.

Προσκαλείσθε να παρευρεθείτε


.



Βίος και Μαρτύριο αγίου Βαλεντίνου


Του αγίου Βαλεντίνου... 

Περιεχόμενα:
1. Εισαγωγή 
2. Ο άγιος Βαλεντίνος έχει σχέση με την «ημέρα των ερωτευμένων»;
3. Το μαρτύριο του αγίου στη Ρώμη
4. Τα λείψανα του αγίου στην Αθήνα
5. Άγιος Βαλεντίνος ο Έλληνας
6. Άγιος Βαλεντίνος προστάτης των ερωτευμένων
7. Άγιος Βαλεντίνος και Ορθοδοξία
8 Τιμή μάρτυρος - Μίμησις μάρτυρος
9. Βιβλιογραφία, Πηγές
10. Επιλεκτικό οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο)

1. Εισαγωγή

Μια μελέτη αγαπητοί αναγνώστες με ορθόδοξη θεολογική αναφορά και γνώση, ώστε να γνωρίζουμε τους Αγίους μας ως μίμηση της καθημερινής επΑναστατικής μας προτροπής. Η εορτή τού Αγίου Βαλεντίνου φανερώνει την βαθύτερη ανάγκη, του ανθρώπου, για μεταφυσική νοηματοδότηση των σοβαρών υπαρξιακών του σχέσεων. Όσον αφορά την εμπορευματοποίηση της εορτής, δεν είναι το μόνο περιστατικό εμπορευματοποίησης σοβαρών καταστάσεων.

2. Ο άγιος Βαλεντίνος έχει σχέση με την «ημέρα των ερωτευμένων»;


Ο άγιος Βαλεντίνος (Ουαλεντίνος ο Ιερομάρτυρας) είναι ένας άγιος ιερέας της Ρώμης, που θανατώθηκε από τους Ρωμαίους τον 3ο αιώνα μ.Χ. Είναι λοιπόν ένας ορθόδοξος άγιος, αφού η αρχαία Εκκλησία της Δυτικής Ευρώπης (των πρώτων χιλίων χρόνων μετά Χριστόν) είναι κι αυτή ορθόδοξη.


Ο άγιος Βαλεντίνος όμως δεν έχει σχέση με κάποια «ημέρα των ερωτευμένων». Απ' ό,τι καταλαβαίνω, διαβάζοντας το παρακάτω post, απλά έτυχε η ημέρα του μαρτυρίου του (δηλ. η εορτή της μνήμης του) να συμπίπτει με την αρχαία ειδωλολατρική γιορτή Lupercalia (λουπερκάλια - γιορτή του «θεού Λύκου», Lupercus, που μετά ταυτίστηκε με τον Πάνα και το Φαύνο), μια γιορτή γονιμότητας των αρχαίων Ρωμαίων για την καινούργια άνοιξη (στοιχεία γι' αυτήν εδώ).

Σε πολλές περιπτώσεις, π.χ. τις Απόκριεςτα έθιμα των αρχαίων εορτών παρέμειναν στο λαό και μετά την αποδοχή του χριστιανισμού, παίρνοντας όμως χριστιανικό περιεχόμενο. Έτσι ο άγιος Βαλεντίνος «μετατράπηκε» σε «άγιο των ερωτευμένων» ή -πιο σωστά- η μέρα της μνήμης του παρέμεινε ως «ημέρα των ερωτευμένων».


Κατά τον ίδιο τρόπο π.χ. στη δυτική Ευρώπη η εορτή της αγίας Βαλπούργκας (ορθόδοξης αγίας της Γερμανίας του 8ου αιώνα - δες εδώ), 1 Μαΐου, συνέπεσε με τη μεγάλη ετήσια συνάντηση των μάγων στο όρος Μπλόκσμπεργκ (Blocksberg), κι έτσι αυτή η συνάντηση ονομάστηκε «βαλπούργεια νύχτα».


Ομοίως η εορτή των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης συνδέθηκε με τα προχριστιανικά πυρολατρικά έθιμα της Βόρειας Ελλάδας και προέκυψαν τα Αναστενάρια. Η λαϊκή εθιμολογία του Κλήδονα (με τις μαντείες και το πήδημα πάνω απ' τη φωτιά) κ.π.ά. ανήκει σ' αυτή την κατηγορία.


Οι ιστορίες που προσπαθούν να εμφανίσουν τον άγιο Βαλεντίνο ως προστάτη ερωτευμένων μπορεί να είναι αληθινές, αλλά μάλλον ερμηνεύτηκαν αργότερα ως εξήγηση στον παράδοξο χαρακτήρα του «εορτασμού» του.
  • Τώρα, κακό είναι να θεωρείται «άγιος του έρωτα» ένας ορθόδοξος άγιος; Η σκέψη μου είναι η εξής:
Η αγιότητα είναι ένωση με το Θεό και η ένωση αυτή ονομάζεται «θείος έρως» (θεϊκός έρωτας). Συνεπώς, κάθε ορθόδοξος άγιος είναι ΚΑΙ ερωτικός άγιος. Ιδιαίτερα ερωτικός είναι π.χ. ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, που έγραψε και πάρα πολλά ερωτικά ποιήματα για το θέμα αυτό, στα οποία περιγράφει την ενότητά του με το Θεό, το θεϊκό έρωτά του.
  • Σε αναφορά στον ανθρώπινο έρωτα (μεταξύ ανθρώπων), το λογικό θα ήταν να γιορτάζει ένα ζευγάρι αγίων ως «προστάτες των ερωτευμένων», όπως αυτοί που αναφέρονται εδώΈνας μόνο άγιος, ως «άγιος των ερωτευμένων», μάλλον τραγική μοναξιά θυμίζει, παρά αληθινή ερωτική σχέση, δηλ. σχέση αγάπης.
Και ας μην ξεχνάμε ότι ο έρωτας, στην Ορθοδοξία, είναι ο δρόμος που περνάει μέσα απ' το γάμο και οδηγεί στην αγιότητα. Όχι μια σχέση για «να περνάμε καλά», που κρατάει όσο περνάμε καλά και μετά τη διαλύουμε και πάμε γι' άλλα. Αυτή η μοναχική ΔΗΘΕΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, που έχει χάσει τη μπάλα προ πολλού, είναι μάλλον αυτό που ταιριάζει γάντι σ' ένα «μοναχικό» άγιο ως άγιο των ερωτευμένων, αντί για ένα ζευγάρι ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΩΝ αγίων, που θα ταίριαζε κανονικά, αν είχαμε αγάπη κι όχι (εγωιστική ή πονεμένη) μοναξιά.

Παρομοίως, ο άγιος Υάκινθος, που εδώ και κάποια χρόνια μυθολογήθηκε ως δήθεν «δικός μας» άγιος των ερωτευμένων, δεν έχει καμία σχέση με το θέμα, εκτός από το ότι τυχαίνει να έχει όνομα λουλουδιού. Όχι πως είναι κακό να τον τιμάμε, ίσα ίσα (βέβαια πρέπει να μην ξεχνάμε πως είναι ένας ορθόδοξος άγιος κι όχι αφορμή για πολιτιστικές εκδηλώσεις χωρίς καμία αναφορά στο Χριστό).


Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020

Ἃγιος Ἰερομὰρτυς Χαρὰλαμπος ὁ Θαυματουργὸς


Ο άγιος Χαράλαμπος καταγόταν από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ. Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, κάποια πνευματικά τέκνα του αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγη, για να μη συλληφθή. Εκείνος, φυσικά, αρνήθηκε, γιατί είναι αδύνατο στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψη το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και γιατί ήταν έτοιμος κάθε στιγμή για την ομολογία και το μαρτύριο. Συνελήφθη και βασανίσθηκε απάνθρωπα, αλλά αντιμετώπισε τα φρικτά βασανιστήρια με θαυμαστή ανδρεία, αφού προηγουμένως ομολόγησε με παρρησία την πίστη του.
Αρκετοί στρατιώτες, από αυτούς που διατάχθηκαν να βασανίσουν τον γέροντα Ιερέα, βλέποντάς τον να υπομένη τα απάνθρωπα βασανιστήρια με τόση γενναιότητα, αλλά και με απίστευτη ηρεμία, καθώς και τα θαύματα που έγιναν με την προσευχή του, πίστεψαν στον Χριστό και τον ομολόγησαν Κύριο και Θεό τους. Ο έπαρχος θορυβήθηκε από την ομαδική μεταστροφή και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξη την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
Λαμβάνοντας αφορμή από τον βίο και την πολιτεία του αγίου Χαραλάμπους, θα θέλαμε να τονίσουμε τα εξής:

Πρώτον. Το όνομα Χαράλαμπος είναι σύνθετο. Αποτελείται από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω. Πραγματικά, ο άγιος Χαράλαμπος ήταν ένα φωτεινό πρόσωπο, στο οποίο ακτινοβολούσε η τέλεια χαρά. “Η τέλεια χαρά εδράζεται στην ταπεινοφροσύνη, ενώ η εισαγωγική χαρά δεν είναι απαλλαγμένη από την φαντασία” (άγιος Διάδοχος Φωτικής). Ήταν ειρηνικός, γαλήνιος και με χαρούμενη διάθεση, ακόμα και κατά την ώρα των φρικτών βασανιστηρίων.
Η χαρά δεν είναι απλό συναίσθημα, αλλά καρπός του Αγίου Πνεύματος, που δίδεται ως δωρεά σε εκείνους, οι οποίοι με την μυστηριακή ζωή και την άσκηση καθάρισαν τον νού και την καρδιά τους από τα πάθη και κατεσκήνωσε μέσα τους η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η χαρά συνδέεται στενά με την ταπεινοφροσύνη και την μετάνοια. Όταν ένας άνθρωπος μετανοή και επιστρέφη στον Θεό, τότε χαίρεται και πανηγυρίζει όλος ο ουρανός, οι Άγιοι και οι Άγγελοι. “Χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι”. Αλλά και ο ίδιος όταν μετανοή ειλικρινά λαμβάνει την άφεσιν των αμαρτιών του και γεύεται την χάρη του Αγίου Πνεύματος, ανάλογα με την δεκτικότητά του.
Η χαρά συνδέεται και με την ανιδιοτελή αγάπη, που είναι και αυτή καρπός του Αγίου Πνεύματος. Στην παραβολή του Ασώτου υιού, που είπε ο Χριστός, βλέπουμε καθαρά το πόσο στενά συνδέεται η χαρά με την αληθινή αγάπη. Όταν ο άσωτος υιός επιστρέφη στην πατρική οικία, την Εκκλησία, ο Πατέρας του, ο άγιος Τριαδικός Θεός, τρέχει να τον προϋπαντήση με ανοικτές αγκάλες. Τον ντύνει με την λαμπρή στολή της θεία Χάριτος, του δίδει το δακτυλίδι της υιοθεσίας, θυσιάζει το σιτευτό μοσχάρι, τον μονογενή Του Υιό, και χαίρουν και ευφραίνονται.
Όταν ο άνθρωπος κυριαρχείται από τα πάθη και κυρίως από το ολέθριο πάθος της υπερηφανίας, δεν μπορεί να χαρή πραγματικά την ζωή του. Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έλεγε ότι ο άνθρωπος θα υποφέρη στην ζωή του μέχρι να αποκτήση ταπείνωση. Ο μεγάλος αδελφός της παραβολής, στην οποία αναφερθήκαμε, δεν μπόρεσε να χαρή μαζί με τον Πατέρα του και τον αδελφό του, επειδή δεν αγαπούσε αληθινά. Η αγάπη του ήταν ψεύτικη και εμπαθής, αφού ήταν κυριευμένος από τα πάθη της υπερηφανείας και του φθόνου.
Δεύτερον. Ο άγιος Χαράλαμπος δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου. Έτσι συμβαίνει με τους γνήσιους μαθητές του Χριστού. Δεν θυσιάζουν τους άλλους για να ζήσουν αυτοί, αλλά θυσιάζονται υπέρ του ποιμνίου τους, για το οποίο, άλλωστε, κοπιούν καθημερινά με μεγάλη αυταπάρνηση και προθυμία.
Οι Άγιοι αντιμετωπίζουν στην ζωή τους πολλούς και μεγάλους πειρασμούς, αλλά και πενθούν για τα πάθη και τις αμαρτίες τους. Όμως δεν λυπούνται άμετρα χωρίς ελπίδα, ούτε και χαίρονται άμετρα, αλλά εγκρατεύονται και στην χαρά και στην λύπη, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι “η πολλή λύπη οδηγεί την ψυχή στην απελπισία, όπως και η πολλή χαρά την οδηγεί στην υπερηφάνεια. Και ότι το ενδιάμεσο μεταξύ της λύπης και της χαράς είναι η ελπίδα” (Άγιος Διάδοχος Φωτικής). Έπειτα, η Χάρις του Θεού παρηγορεί και ευφραίνει την ψυχή που ταπεινώνεται και θρηνεί για τις αμαρτίες της.
Πολλές φορές, “σκεπτόμενοι συνεχώς το μέλλον χάνουμε το παρόν και δεν χαιρόμαστε αληθινά την ζωή μας”. (Άγιος Νεκτάριος). Η εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού διώχνει την αγωνιώδη μέριμνα και το άγχος, που μας μαυρίζουν κυριολεκτικά την ζωή και δεν μας επιτρέπουν να χαιρόμαστε αληθινά.
Συνήθως παραπονούμαστε ότι η κοινωνία στην οποία ζούμε, δεν μας επιτρέπει να χαρούμε αληθινά την ζωή μας, λές και φταίνε οι άλλοι για τα πάθη, τα λάθη και τις αποτυχίες μας. Εάν η ζωή μας είναι παράδεισος ή κόλαση γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι άλλοι, αλλά εμείς οι ίδιοι, γιατί οι συνάνθρωποί μας δεν είναι η κόλασή μας, όπως υποστηρίζουν οι άθεοι υπαρξιστές, αλλά η χαρά μας. Ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, όταν συναντούσε κάποιον άνθρωπο τον αποκαλούσε χαρά του. Αντί άλλου χαιρετισμού, του έλεγε: “Χριστός Ανέστη χαρά μου”.
Τέλεια χαρά δεν είναι δυνατόν να υπάρξη χωρίς την ταπείνωση και την αγάπη. Άλλωστε, η σωτηρία μας περνάει μέσα από την ταπείνωση, την μετάνοια και την ανιδιοτελή αγάπη για τους συνανθρώπους μας, τους ελαχίστους αδελφούς του Χριστού.




ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ & ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ


ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ: Τριώδιο εἶναι τό λειτουργικό βιβλίο, πού ἀποτελεῖται ἀπό ὕμνους, ἱερές Ἀκολουθίες καί Συναξάρια τῆς περιόδου πού προετοιμάζουν ἐμᾶς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς γιά τό ἅγιο καί ἱερό Πάσχα

ΤΡΙΩΔΙΟ: Ἡ περίοδος τῆς προετοιμασίας ἀρχίζει ἀπό τήν Κυριακή του Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου καί λήγει τό ἀπόγευμα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου.
Ὁ ὅρος Τριώδιο (ἀπό τίς λέξεις «τρία» καί «ᾠδή») ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι πολλοί ἀπό τούς Κανόνες τῶν Ἀκολουθιῶν πού περιέχονται σ’ αὐτό ἔχουν μόνο τρεῖς ᾠδές: τήν 8η καί τήν 9η πάντοτε, ὕστερα δέ μία ἀπό τίς πέντε πρῶτες.
Μέ πολύ ἁπλά λόγια, τό Τριώδιο εἶναι ἡ χρονική περίοδος πού οἱ Χριστιανοί μας ἑτοιμάζονται γιά τήν νηστεία τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς καί τό ἅγιο Πάσχα.
Οἱ ἑβδομάδες πού μας ὁδηγοῦν πρός τό ἅγιο Πάσχα εἶναι οἱ ἑξῆς:
Ἡ πρώτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου εἶναι ἀφιερωμένη στήν ἄκρως διδακτική παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου, τήν ὁποία ὁ Κύριος διηγήθηκε προκειμένου νά διδάξει τήν ἀρετή τῆς ταπεινώσεως καί νά στηλιτεύσει τήν ἔπαρση, μέ μοναδικό σκοπό τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.




Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Άγιος Παΐσιος: «Αυτή Την Προσευχή Να Λέτε Κάθε Μέρα Και Ο Θεός Θα Είναι Πάντα Δίπλα Σας





1399Η αγάπη του Γέροντα Παΐσιου για όλο τον κόσμο είναι γνωστή .Ο Γέροντας έχει βοηθήσει πλήθος ανθρώπων και πριν και μετά την κοίμησή του. Από πού ελάμβανε τη δύναμη να στηρίζει τους ανθρώπους αλλά και να θαυματουργεί; Από την θερμή του προσευχή προς το Θεό


Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο “τυπικό” για την αγρυπνία τους στο κελλί. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτό κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κάσμο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τον κάθε πιστό , αφού καλύπτει όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από προσευχή. Ακόμα και τα παιδιά την κατανοούν, γιατί είναι γραμμένη με απλά λόγια, και έτσι μπορεί να διαβάζεται κατά την οικογενειακή βραδινή προσευχή...
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,

Μην εγκαταλείπεις τούς δούλους Σου πού ζουν μακριά από την Εκκλησία, ή αγάπη Σου να ενεργήσει και να τούς φέρει όλους κοντά Σου.
- Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού υποφέρουν από τον καρκίνο.
- Των δούλων Σου πού υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα.
- Των δούλων Σου πού υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
- Των δούλων Σου πού υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
- Μνήσθητι των αρχόντων και βοήθησον αυτούς να κυβερνούν χριστιανικά.
- Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών πού προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.
- Των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων.
- Μνήσθητι, Κύριε, των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στην ζωή, όσων έχουν χάσει τούς συζύγους τους.
- Μνήσθητι, Κύριε, όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών, φώτισον και βοήθησον αυτούς να διορθωθούν.
- Μνήσθητι όλων των ξενιτεμένων.
- Όλων όσων ταξιδεύουν στην θάλασσα, στην ξηρά, στον αέρα και φύλαξον αυτούς.
- Μνήσθητι της Εκκλησίας μας, των πατέρων (κληρικών) της Εκκλησίας και των πιστών.
- Μνήσθητι, Κύριε, όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων.
- Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού είναι σέ καιρό πολέμου.
- Όσων καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους.
- Όσων είναι σαν κυνηγημένα πουλάκια
- Μνήσθητι των δούλων Σου πού άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται.
- Μνήσθητι, Κύριε, των φτωχών, αστέγων και προσφύγων.
- Μνήσθητι, Κύριε, όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. Και την αγαπημένη μας Ελλάδα μέρα και νύκτα να την έχεις στην αγκαλιά σου, να την σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να την φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο.

- Μνήσθητι, Κύριε, των ταλαιπωρημένων εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη σου σ” αυτές.
- Μνήσθητι των δούλων σου πού υποφέρουν από ψυχικά και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως.
- Μνήσθητι oσων βρίσκονται σέ απόγνωση, βοήθησε και γαλήνευσε τους.
-Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού ζήτησαν τις προσευχές μας.
-Μνήσθητι και πάντων των απ” αιώνος κεκοιμημένων και ανάπαυσον αυτούς

Τα Άγια Κειμήλια Του Αγίου Όρους


Στα ιερά λείψανα και στα άλλα κειμήλια που αποθησαυρίζονται στα ιερά καθιδρύματα του Αγίου Όρους, έτσι ώστε ο αναγνώστης, ο οποίος ενδιαφέρεται για κάτι συγκεκριμένο, να μπορεί εύκολα να το βρει. Η παραπομπή γίνεται στον αριθμό της ανάρτησης, ο οποίος ανοίγει σε νέο παράθυρο. Παραπομπές με έντονα γράμματα υποδηλώνουν σημαντική διαπραγμάτευση του θέματος.
Ο κατάλογος  ανανεώνεται συνέχεια, καθώς νέες αναρτήσεις προστίθενται.
1. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ
99 <Τίμιο Ξύλο και λείψανα>
170 <η κάρα του Μεγάλου Βασιλείου και ο επιστήθιος σταυρός του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου>
398 <Περί των Αγίων Λειψάνων της Μονής από το Προσκυνητάριο του Μακαρίου Τριγώνη, 1772>
416 <λείψανα του Ακάνθινου Στέφανου του Χριστού στο Άγιον Όρος>
Ιερά Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους
2. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ
43 <βυζαντινό ιαματικό φυλαχτό κατά της άκρατης οινοποσίας>
44 <βυζαντινά εγκόλπια>
117 <ιερές περιοδείες της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου στη Βόρεια Χαλκιδική κατά τον 19ο και 20ο αιώνα>
211 <φωτογραφίες της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου από επίσκεψη δύο Ρώσων επισκόπων στην αυτή Ιερά Μονή>
260 <λείψανο της Αγίας Μαρίνης>
288 <Η κάρα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου>
303 <τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου στην Ιερά Μονή Κάτω Ξενιάς – προέρχεται από την Ι. Μ. Βατοπαιδίου>
307 <τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου στον Καθεδρικό της Παναγίας του Καζάν (Αγία Πετρούπολη) – προέρχεται από την Ι. Μ. Βατοπαιδίου>
309 <η κορδέλα της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου – δίδεται στους προσκυνητές>
321 <<ιερές περιοδείες της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου στη Θάσο κατά τον 19ο και 20ο αιώνα>
327 <αποστολή της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου στην Αρναία Χαλκιδικής προς αναχαίτιση της πανούκλας (1813)>
329 <μεθεόρτια της ιεράς περιοδείας της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου στη Ρωσία το 2011>
330 <η συμβολικώς επονομαζόμενη Τιμία Ζώνη στην Ι. Μ. της Συλλήψεως της Θεοτόκου της Μόσχας – ευλογήθηκε από την Τιμία Ζώνη της Ι. Μ. Βατοπαιδίου>
338 <Τίμιο Ξύλο>
416 <λείψανα του Ακάνθινου Στέφανου του Χριστού στο Άγιον Όρος>
425 <Τίμιο Ξύλο σε σταυρό ευλογίας>
428 <βυζαντινό χρυσεπάργυρο κιβωτίδιο με μύρο του Αγίου Δημητρίου>
435 <σταυροθήκη με τμήμα του Τιμίου Καλάμου>
465 <αίμα Χριστού σε βυζαντινό εγκόλπιο-λειψανοθήκη του 12ου αι.>
467 <εγκόλπιο με τεμάχιο του Λίθου της Αποκαθήλωσης>
500 <η κορδέλα της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι οδηγίες για τη στειρότητα>
505 <τρεις σερβικές και βασιλικές λειψανοθήκες>
507 <οι περιπέτειες της Τιμίας Ζώνης της Ι. Μ. Βατοπαιδίου την εποχή της Επανάστασης του 1821>
3. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ
Άγια λείψανα από την Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους http://leipsanothiki.blogspot.be/
63 <ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά>
122 <λείψανα>
260 <λείψανο της Αγίας Μαρίνης>
266 <τοιχογραφία με βυζαντινούς αυτοκράτορες που είναι και κτήτορες της Ιεράς Μονής>
407 <το πόδι του Αγίου Χαραλάμπους. Φυλάσσεται στο μετόχι της Ιεράς Μονής Ιβήρων στην Κορνοφωλιά Έβρου “Παναγία Πορταΐτισσα”>
440 <Η αριστερή χείρα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας>
447 <Η κάρα του Αγίου Νεομάρτυρος Νικήτα του Νισυρίου σε ιερά περιοδεία στα Δωδεκάνησα>
449 <Η κάρα του Οσίου Ιερόθεου του Ιβηρίτου (νέες φωτογραφίες)>
484 <το αδιάφθορο πόδι της αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος>
4. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ
Τίμιο Ξύλο από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους μαζί με άλλα λείψανα. http://leipsanothiki.blogspot.be/
328 <Τίμιο Ξύλο>
416 <λείψανα του Ακάνθινου Στέφανου του Χριστού στο Άγιον Όρος>
495 <τα θαυματουργά σταφύλια του Οσίου Συμεών του Μυροβλήτου>
5. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
22 <ο σάκκος του Αγίου Νήφωνος>
223 <ο σταυρός της Ελένης δεσποίνης Ρωμαίων της Παλαιολογίνης>
339 <επαναπατρισμός κλεμμένου χειρογράφου>
6. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ
207 <Τίμιο Ξύλο>
7. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ
216 <Τίμιο Ξύλο, τεμάχιο του Αρράφου χιτώνος του Χριστού, λίθος από τον Πανάγιο Τάφο και λείψανα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης>
286 <Τίμιο Ξύλο, τεμάχιο του Αρράφου χιτώνος του Χριστού και λίθος από τον Πανάγιο Τάφο>
– Ιερό Παντοκρατορινό Κελλί Αγίου Γεωργίου Φανερωμένου
429 <Τίμιο Ξύλο και λείψανα>
8. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
289 <Τίμιο Ξύλο>
9. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
493 <Τίμιο Ξύλο και λείψανα>
10. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ
112 <λιτανικός σταυρός βυζαντινών στρατευμάτων>
120 <Τίμιο Ξύλο και λείψανα στη Ρουμανία προερχόμενα από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου>
260 <λείψανο της Αγίας Μαρίνης>
11. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΟΥ
Πρώτη καταγραφή των λειψάνων της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας http://leipsanothiki.blogspot.be/
260 <έγγραφο σχετικά με λείψανο της Αγίας Μαρίνης>
12. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
283 <καρφί της Σταύρωσης στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Θάσο που είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Φιλοθέου>
13. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ
13 <προσκυνηματική μαρτυρία για το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής>
130 <λείψανα>
525 <Ζητείες αγιορειτών Σιμωνοπετριτών μοναχών στη Ρωσία του 19ου αιώνα με βάση δύο ανέκδοτα οδοιπορικά>
14. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
145 <λείψανα>
147 <τα Τίμια Δώρα των Μάγων>
179 <το ακρωτηριασμένο χέρι του Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού>
201 <τα Τίμια Δώρα των Μάγων στη Ρωσία>
203 <Τίμιο Ξύλο, Τίμια Δώρα των Μάγων και λείψανα>
271 <Τίμιο Ξύλο και κειμήλιο των Τίμιων Δώρων από το μετόχι της Ιεράς Μονής στη Στέρνα Ανατολικής Θράκης>
386 <Υπόμνημα του 1880 περί των Τιμίων Δώρων των Μάγων του Κοσμά μοναχού>
15. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ
483 <λείψανο της αριστεράς χειρός της Αγίας Άννας>
531 <απότμημα σιαγόνος του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και Βαπτιστού>
16. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
135 <λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου>
260 <λείψανο της Αγίας Μαρίνης>
521 <Τίμιο Ξύλο και διάφορα λείψανα>
17. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
127 <λείψανα>
250 <λείψανο της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας>
18. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
19. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
149 <λείψανα>
20. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΩΝΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ
ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
67 <Τίμιο Ξύλο>
110 <αγιορείτικη εικόνα της Αγίας Μαρίνας με ενσωματωμένο λείψανό της>
244 <δωρεά λειψάνων στον Ναό “προς τιμή της εικόνας της Παναγίας Πορταΐτισσας των Ιβήρων” στο Ντνιπροπετρόφσκ της Ουκρανίας>
501 <η κορδέλα ή ζώνη της Αγίας Άννας>
521 <λείψανο Αγίας Άννας>
– Καλύβα της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
285 <λείψανα και κειμήλια>
ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΗ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
2 <λειψανοθήκη με λείψανα που βρέθηκε στη Ρουμανία και προέρχεται από τη Βατοπαιδινή Σκήτη Αγίου Δημητρίου>
ΣΚΗΤΗ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ή ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ
532 <λείψανο του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Καλύβη Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος>
ΠΡΩΤΑΤΟΝ
154 <Τίμιο Ξύλο και ιεροί λίθοι>
Η Σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου του Πρωτάτου Αγίου Όρους. http://leipsanothiki.blogspot.be/