Στηριγμενο το μεσονυκτικο τροπαριο Ιδου ο νυμφιος ερχεται ... στην
παραβολη του κυριου των δεκα παρθενων δινει το στιγμα της απαρχης της Μεγαλης
Εβδομαδας ο κυριος ο νυμφιος καθε ανθρωπινης ψυχης ερχεται εν τω μεσω της νυκτος
Αυτο σημαινει καταρχας οτι το κυριο γνωρισμα της σχεσης του χριστου με εμας ειναι η αγαπη κι οχι απλως μια αγαπη κινουμενη μεσα σε συμβατικα τυπικα πλαισια αλλα μια αγαπη χωρις ορια την
οποια ακροθιγως μπορουμε να ψηλαφησουμε στη σχεση του ερωτευμενου απεναντι στην ερωμενη του ουτω γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον Υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν .... και δεν μπορει να ειναι διαφορετικα αφου ο κυριος μας απεκαλυψε - εκεινος - οτι ο θεος αγαπη εστι ο θεος μας λοιπον που ενανθρωπησε εν προσωπω ιησου χριστου ειναι εκεινος που γινεται ο νυμφιος μας γιατι μεσα στην απειρη αγαπη του προς εμας τους αμαρτωλους ανθρωπους μας προσλαμβανει στον ευατο του και μας κανει ενα μ εκεινον ανθρωποπαθως μιλωντας η σκεψη του η καρδια του η επιθυμια του ειναι σε μας οπως του ερωτευμενου ειναι στην ερωμενη του
κι επειτα μας επισημαινει ο υμνογραφος ερχεται εν τω
μεσω της νυκτος ερχεται δηλαδη
Κι αυτος ο ποικιλος ερχομος σε μας που γεματου αγαπη
νυμφιου χριστου συναντα συνηθως δυο καταστασεις την
κατασταση της εγρηγορσης και την κατασταση της ραθυμιας
Εγρηγορση σημαινει ν ανταποκριθω στην αγαπη του και να
ζησω μαζι του τη χαρα της παρουσιας του ψυχικα και
σωματικα και εδω και αιωνια ημεις αγαπωμεν οτι Αυτος
πρωτος ηγαπησεν ημας ραθυμια σημαινει να ειμαι τοσο
προσκολλημενος στα παθη μου - στη φιληδονια τη φιλαργυρια τη φιλοδοξια μου - ωστε να μην καταλαβω καν τον ερχομο και την κληση του κι ακομη να τον καταλαβω μεν αλλα ν
αναβαλω την ανταποκριση μου η εκτιμηση για τις δυο καταστασεις οπως μας τη δινει ο υμνογραφος ειναι σαφης μακαριοτητα η πρωτη αναξιοτητα η δευτερη με τα αντιστοιχα
βεβαιως αποτελεσματα η επιλογη πια ειναι στην απολυτη
ευθυνη μας βλεπε ουν ψυχη μου ....