Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Όσιος Δαβίδ ο εν Ευβοία ,ο ”Γέροντας” του Οσίου π. Ιακώβου Του Νέου Ασκητού (Τσαλίκη)

 


Δαυίδ Ευβοίας_St.David of Evia (Euboea)_Св.Давид Эвбейский-δαυιδ ευβ 5111947874_0032

Όσιος Δαβίδ ο Γέρων, ο εν Ευβοία 

Εορτάζει στις 1 Νοεμβρίου

Ο μακάριος Δαβίδ προσεύχονταν στον Θεό και του ζητούσε να τον βοηθήσει να βρει τόπο ησυχίας και δοξολογίας Του. Έτσι με τη θεϊκή καθοδήγηση έφτασε στο νησί της Ευβοίας . Θαυμαστός είναι ο τρόπος με τον οποίο πέρασε από την Αταλάντη, απέναντι στο χωριό Οροβιαίς (Ροβιές) της Β. Ευβοίας. Παρακάλεσε ένα βαρκάρη να τον περάσει, εκείνος όμως βλέποντάς τον ταπεινό και ρακένδυτο, τον περιφρόνησε. Ο Όσιος χωρίς γογγυσμό, άπλωσε το τριμμένο ράσο του πάνω στο νερό της θάλασσας, έκαμε το σημείο του Σταυρού και ανεβαίνοντας πάνω σε αυτό, ώ του θαύματος, άρχισε να ταξιδεύει. Ανηφόρισε πρός το βουνό όπου βρήκε τόπο ησυχίας κι εκεί σ’ ένα ερειπωμένο εκκλησάκι συνέστησε τη μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Δαυίδ Ευβοίας_St.David of Evia (Euboea)_Св.Давид Эвбейский-δαυιδ ευβ 5111947874_0033

Ο Όσιος στην προσπάθειά του να βρεί χρήματα για την ανέγερση της Ι. Μονής έφτασε μέχρι τη Ρωσσία, όπου συγκέντρωσε πολλά χρήματα κι άλλα πολύτιμα δώρα τα οποία με θαυμαστό τρόπο μετέφερε μέχρι το Μοναστήρι : Κούφωσε ένα μεγάλο κούτσουρο, σφράγισε μέσα σ’ αυτό τα χρήματα και τα δώρα, και ρίχνοντας το κούτσουρο με το θησαυρό σ’ ένα ποτάμι της Ρωσσίας έκανε το σημείο του Σταυρού και προσευχήθηκε να φτάσει το κούτσουρο με το θησαυρό στην παραλία των Ροβιών, έως ότου μεταβεί και ο ίδιος εκεί. Πράγαμτι, έτσι κι έγινε.

Δαυίδ Ευβοίας_St.David of Evia (Euboea)_Св.Давид Эвбейский-5δαυισ ευβοιας

Όταν έφτασε στην ηλικία των 70 ετών, ο Όσιος αποσύρθηκε σε μιά σπηλιά όχι πολύ μακρυά από το Μοναστήρι, όπου έμενε όλη την εβδομάδα προσευχόμενος και μόνο το βράδυ του Σαββάτου επέστρεφε στην Μονή για να λειτουργήσει και με αγάπη, διάκριση και ταπείνωση να στηρίξει και να ενδυναμώσει τους πιστούς που έτρεχαν κοντά του. Εκοιμήθη εν ειρήνη στις 1 Νοεμβρίου.


Μιμούμενος τον Όσιο Δαβίδ, ο θεοφόρος πατήρ ημών Ιάκωβος Τσαλίκης με άσκηση,συνεχή νηστεία, δοκιμασίες, ταπείνωση, υπομονή και πολύ προσευχή «εν σπηλαίοις και όρεσι και ταις οπαίς της γης», έφτασε σε ύψη αρετής και πνευματικής τελειότητος. Η βαθεία πίστη του γέροντα, η αγιασμένη του απλότητα και η απαράμιλλη πατρική 


Γέροντας Ιάκωβος της Εύβοιας_ St. elder Iakovos of Evia_Старец Иаков (Тсаликис) Эвбейский -it-6στοργή του έλκυαν κοντά του πλήθος ψυχών. Γράφει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, πνευματικό τέκνο του Γέροντος : Εντύπωση προκαλούσε η άμεση σχέση, που είχε με τον Όσιο Δαβίδ. Όταν κάποτε οι κάτοικοι του χωριού Λιβανάτες ήρθαν, για να πάρουν την κάρα του οσίου στο χωριό τους με σκοπό να βρέξει εκείνη την άνυδρη χρονιά, ο γέροντας πήγε μπροστά στην εικόνα του οσίου και του μίλησε, μάλλον τον διέταξε μετά παρρησίας: «Γέρο, ήρθαν οι χωριανοί σου να σε πάνε στους Λιβανάτες για την ανομβρία. Σε παρακαλώ τώρα, που θα πάμε, να μπουμπουνίσεις. Πρόσεξε, μη με προσβάλεις!». Και ο Όσιος Δαβίδ τον άκουσε αμέσως. Μετά την παράκληση άρχισαν δυνατές βροχές. Αυτή την άμεση σχέση, που είχε με τον Όσιο Δαβίδ, την περιέγραφε σαν ένα τηλέφωνο: «Εγώ, παιδί μου, τα λέγω στο αυτί του αγίου, και αυτός ανοίγει γραμμή με τον Χριστό μας!».


Απολυτίκιον οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.


Μέγα εύρατο, Εύβοια κλέος, τον πανένδοξον, Δαβίδ τον θείον, ως ιεράς αρετής καταγώγιον, και του Χρίστου οπαδόν αληθέστατον, και των Όσίων απάντων εφάμιλλον. Διό Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.


Μεγαλυνάριον Οσίου γέροντος Ιακώβου (κοινό με τον Όσιο Δαυίδ)


Χαίροις πανυπέρτιμε ξυνωρίς, φίλοι του Υψίστου σωφροσύνης πυρσέ Δαυίδ, άσβεστε και λύχνε Ιάκωβε αγάπης, Ευβοίας φωτοδόται,αειφεγγέστατοι