Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ: «τώρα και αν ΠΙΣΤΕΥΩ




Επισκέφτηκα τον τάφο του Αγίου Παϊσίου τον Μάϊο του 2015. Στο δρόμο της επιστροφής από τη Σουρωτή ένοιωσα έντονη κόπωση και υπνηλία λόγω και του βεβαρημένου προγράμματος των προηγούμενων ημερών.

Αφού φθάσαμε έξω από τη Βέροια έκανα την προσευχή μου δοξάζοντας την Παναγία και ευχαριστώντας τον Γέροντα που κατάφερε να μας οδηγήσει μέχρι εκεί και παρακάλεσα και για το υπόλοιπο της διαδρομής.

Στα τούνελ της Καστανιάς αποκοιμήθηκα στο τιμόνι και ξύπνησα από τα χτυπήματα του αυτοκινήτου στο δεξί κράσπεδο. Ξυπνώντας επικαλέστηκα το όνομα του Αγίου Παΐσιου «Γέροντα Παΐσιε σώσε μας» φώναξα και έστριψα το τιμόνι του αυτοκινήτου αλλάζοντας κατεύθυνση. Χτύπησα τότε το αριστερό κράσπεδο. Ευτυχώς δεν υπήρχε αυτοκίνητο ούτε αριστερά αλλά δεν ακολουθούσε και κάποιο όχημα.

Η συνοδηγός επικαλέστηκε και αυτή το γέροντα με το όνομά του «Πάτερ Παΐσιε βοήθησέ μας». Προσπαθώντας να επαναφέρω το αυτοκίνητο στη δεξιά λωρίδα του τούνελ χτυπάμε στο δεξί κράσπεδο. Το αυτοκίνητο χτυπά ξανά αριστερά στο απέναντι κράσπεδο και μετά πάλι δεξιά. Μετά από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα με τη βοήθεια του Αγίου καταφέρνω να σταματήσω το αμάξι.

Στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου καθόταν και τρίτος συνεπιβάτης χωρίς τη ζώνη ασφαλείας ο οποίος χάρη στη προστασία του Αγίου δεν έπαθε γρατσουνιά και αναφώνησε: «τώρα και αν ΠΙΣΤΕΥΩ»!

Κατεβαίνει η συνοδηγός να δει τι ζημιές υπέστη το αυτοκίνητο, διότι η σωματική ακεραιότητα όλων ήταν βέβαιη, και δεν υπήρχε ούτε γρατσουνιά στο αυτοκίνητο εκτός από ένα σκασμένο λάστιχο.

Περιμένοντας την οδική βοήθεια για να αλλάξει το λάστιχο στην Εγνατία οδό και λίγο έξω από το τούνελ διαπιστώνουμε ότι το τούνελ δεν είχε φως ούτε φωτεινές ενδείξεις και λίγο πριν το ατύχημα η συνοδηγός διέκρινε απόλυτο σκοτάδι.

Θυμήθηκε μάλιστα ότι με άκουσε να φωνάζω δυνατά «τι σκοτάδια είναι αυτά». Το θαύμα του Αγίου έσωσε τρεις ζωές! Η επίσκεψη στο τάφο που προφανώς δεν ήθελε ο πονηρός έλαβε θαυμαστό τέλος