Κυριακή Ορθοδοξίας: Αστράπτει και λάμπει η Εκκλ

Η νίκη της Θεολογίας πάνω στην ηθικολογία

Αστράπτει και λάμπει η Εκκλησία του Χριστού!

Oι άγιες Εικόνες του Δεσπότου Χριστού, Δεν είναι ο Θρίαμβος της Αλήθειας πάνω στα σύννεφα και τα αινίγματα και τις άψυχες νεφέλες; Η Τεσσαρακοστή είναι ένα ταξίδι επιστροφής στον Παράδεισο. Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού. Η εικονομαχία δεν είναι ένας αγώνας που έχει τελειώσει...

Aστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ,

κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, 

ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι, καὶ ὁμόνοια γίνεται, 

τῶν Πιστῶν θεοβράβευτος! 

Oι άγιες Εικόνες του Δεσπότου Χριστού(πρώτα και πάνω απ όλα), της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγίων, Τα Τίμια Ξύλα του Σταυρού, τα χαράγματα, οι αγιογραφίες, η εκκλησιαστική τέχνη η εικαστική σε όλες τις μορφές, τα άγια λείψανα, τα ιερά κεχρισμένα σκεύη, οι Άγιες Γραφές και συγγραφές, αντανακλούν την Άκτιστη Θεία Ενέργεια και αγιάζουν!

Φανταστείτε την Εκκλησία μας κενή από Εικόνες και σύμβολα, απορφανισμένη, καταφρονημένη, αποδιωγμένη. Τί καταφρόνηση υπέμεινε κατά την Εικονομαχία! Εικονομαχία! Μια ανατολίτικη δοξασία σατανική, ενός απόμακρου ανεικονικού ψευτοθεού, μακρυά πολύ μακρυά από τους ανθρώπους. Μια στείρα πνευματολογία, φιλοσοφία σκέτη χωρίς θεολογία και αγιασμό. Μια επιστροφή στον ιουδαϊσμό και ένας πλατωνισμός ανίερος και «ξενέρωτος».

Πώς να εννοήσουν οι ηθικιστές εικονομάχοι την Σάρκωση ενός Θεού; Ότι ο Θεός προσέλαβε άνθρωπον, γην και σκήνωσε ΕΔΩ, ανάμεσα μας! Όχι κάπου έξω μακρυά και αφηρημένα, αλλά ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ! Οι ψευτοευλαβείς ιουδαίοι, οι θεομάχοι παίδες του Μάνεντος, οι κατ' εικόναν και καθ' ομοίωσιν της Ιδέας ενός Θεού φιλοσοφικού και αφηρημένου, οι άυλοι και απάνθρωποι!

Φανταστείτε τί ενέπνευσε τον ιερό υμνογράφο για να γράψει αυτά τα λόγια. Εκεί πού ο ναός ήταν κενός, άδειος, ψυχρός, λεηλατημένος, περισσότερο αίθουσα θρησκευομένων, παρά Ιερείον του Όντως Θεού, ξαφνικά γέμισε και πάλι με Εικόνες! Και άστραψε και έλαμψε και καταστολίστηκε!

Ε, αυτό δεν είναι ο Θρίαμβος του Ανθρώπου;!
Δεν είναι ο Θρίαμβος της Αλήθειας πάνω στα σύννεφα
και τα αινίγματα και τις άψυχες νεφέλες;
Δεν είναι ο Θρίαμβος της αγιασμένης ύλης
πάνω στην κούφια φιλοσοφία;
Δεν είναι η δόξα του αγιασμένου Ανθρώπου;
Του Σαρκωμένου Θεού;
Η νίκη της Θεολογίας πάνω στην ηθικολογία; 
Και η νίκη του Σταυρού πάνω στην μωροδοξία;
Το απτό, το ψηλαφητό και ταυτοχρόνως υπερκόσμιο!
Αυτή η πίστις των Ορθοδόξων!

Οι χριστιανοί έζησαν την κόλαση για έναν αιώνα και με την αναστήλωση των Εικόνων αναστήθηκαν εξ Άδου κατώτατου. Έχουμε δεδομένα κάποια πράγματα σήμερα και δεν καταλαβαίνουμε τι χαρά και πανήγυρη έγινε τότε.

Ένα τροπάριο των αίνων χορεύει και χαίρει χαράν μεγάλην με τέτοια λόγια: "ἀστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι...".

Έμπαιναν οι χριστιανοί στους ναούς τους και ήταν γυμνοί και θεοσκότεινοι σαν την παγωμένη ερημιά. Τώρα ο στολισμός των ναών σε κάθε μέρος με τα Θεία Εκτυπώματα, τους έκανε υπερκαταπληκτική κατάπληξη και φαιδροτάτη εντύπωση. Σαν να άναψαν χιλιάδες προβολείς άξαφνα στο βαθύ σκοτάδι και η ομορφιά του Παραδείσου να επλήρωσε σε μια στιγμή τα πάντα με φως. Αστραπή και Λάμψη καθώς το τροπάριο καταγράφει.

Α' Κυριακή των Νηστειών

Η νίκη της Ορθοδοξίας, 
η αναστήλωση της Εικόνας!

Hμέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης 

ανάπλεως πεφανέρωται σήμερον...

Ας είναι ευλογητός ο Θεός, αγαπητοί μου αδελφοί, πού μας αξίωσε να βιώσουμε και πάλι τις λαμπρές και πενθοχαρμόσυνες αυτές ημέρες της Εκκλησίας μας. Την προπασχάλια αναστάσιμη χαρά της ορθόδοξης τεσσαρακοστής!

Από την κοιλάδα του κλαυθμώνος της Αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής  αυτομάτως η αγία Εκκλησία μας μεταφέρει σε πελώρια ύψη θεολογίας, στο θαβώρειο όρος της δόξης. Θρηνήσαμε και κλάψαμε στο πρώτο αυτό σταθμό του σταδίου, είδαμε την πίστη των προφητών, είδαμε την νικη και τα οφέλη της νηστείας, αναψυχτήκαμε με τους λαμπρούς Χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεοτόκο, ευγνωμονήσαμε τον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρο πανηγυρίζοντες, τώρα ας συστήσουμε εορτή για τον θρίαμβο και την πανήγυρη της Ορθοδοξίας.

Η Α' αυτή Κυριακή των Νηστειών, λαμπρύνεται από την δόξα της πίστης και την νίκη της Εκκλησίας. Την αποσαφήνιση του δόγματος και την νίκη της Εκκλησίας προβάλει αυτή η Κυριακή πάνω στον κόσμο. Ορθοτομεί η Εκκλησία και πανηγυρίζει, αιματοβαμμένη από τα πορφυρά αίματα των Πατέρων και των Μαρτύρων της γιατί θριάμβευσε πάνω στο δικέφαλο τέρας: την ειδωλολατρία της ύλης και την πλάνη του γνωστικισμού.

Ας φιμωθούν οι θεομάχοι παίδες του Μάνεντος. Ιδού Εσαρκωμένος ο Θεός καθαγίασε την ύλη και προσκυνείται υποστατικώς διά της Θεότητας του αναμέσον του λαού Του. Ας σωπάσουν οι μηδενιστές και οι λάτρεις της ύλης. Η αληθινή πίστη θριαμβεύει πνευματικώς, θριαμβεύει και ιστορικώς και από την πληθύν των ευσεβών ορθοδόξων οικουμενικώς λιτανεύεται. Ανοιχτή είναι η θύρα του Παραδείσου για όλους. Πνευματικά τα γυμνάσματα και σαρκικά τα παλαίσματα. Οι Πατέρες δογματίζουν συνοδικώς και η πλάνη της φιλοσοφίας φυγαδεύεται. Ορθώνεται η αλήθεια εζωγραφημένη και ιστορημένη και το σκότος διαλύεται.

Αστράπτει και λάμπει η Εκκλησία του Χριστού, στολισμένη με τις πανάγιες Εικόνες του Δεσπότη Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και των αγίων δούλων του Θεού. Θριαμβεύει ο Σταυρός, ζουν τα λείψανα και προκαταγγέλουν ανάσταση, μεταβάλλεται ο άρτος και ο οίνος σε Σώμα και Αίμα Χριστού, καθαγιάζεται το νερό σε λουτρό παλλιγενεσίας, η πέτρα αντιλαλεί την δόξα του Θεού, ο ύμνος και η γραφίδα χαράζουν τα μεγαλεία Του,το μέλος μεγαλουργεί, ο ναός χωρεί τον άχώρητον, η Φύση πανηγυρίζει για την σφραγίδα Του, ο άνθρωπος βρίσκει πλέον ανοικτή την θύρα του χαμένου παραδείσου, γιατί όντως ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν ημίν.

Δεν λατρεύουμε Θεόν αφηρημένο, δεν προσκυνούμε κτίσμα και ύλη, αλλά αυτόν τον Κύριο υποστατικώς θεάνθρωπο προσκυνούμε και την άκτιστη χάρη του μεταλαμβάνουμε οι σαρκικοί και ανάξιοι!Διά της σαρκώσεως ο πριν γνωστός στους προφήτες και δικαίους αποκλειστικά Θεός, τώρα στους ανθρώπους μέσα στην Εκκλησία φανερώθηκε. Η θεοφάνεια ψηλαφητή, η δόξα θεατή, η σωτηρία εξασφαλισμένη, η μετοχή προσιτή. Ας σωπάσουν οι νεφελοβάτες και οι φλήναφοι, οι λάτρεις του πεπερασμένου νοός και οι μωρόδοξοι. Πανηγυρίζει ο Ησυχασμός και επικρατεί η αλήθεια. Αισχύνεται ο Βαρλαάμ και θριαμβεύει η ορθοδοξία. 

Ας σωπάσουν οι χυδαίοι και οι παγανιστές, οι λατρεύοντες τα κτίσματα και όχι τον Κτίστη, γιατί αποσαφηνίστηκε η αλήθεια και νικά το Ευαγγέλιον. Ας διασκορπιστούν οι δαιμονισμένοι άυλοι και ας πάψουν της νοησιαρχίας οι οπαδοί.Η τιμή επί το πρωτότυπο διαβαίνει κατά τον θεορρήμονα Βασίλειο.Οι κοσμικοί ας αφήσουν τις υποκρισίες τους, οι παραδομένοι στην υλολατρεία να πάψουν να μας κατηγορούν για ειδωλολάτρες. Εμείς Θεόν σεσαρκωμένον λατρεύουμε και την μετοχή στην θεότητα ομολογούμε πανηγυρίζοντες!

Δεν είναι ξένη αυτή η εορτή με το πνεύμα της Τεσσαρακοστής. Αγιογραφικό εργαστήριο αναστήλωσης είναι η Εκκλησία. Η Τεσσαρακοστή είναι ένα ταξίδι επιστροφής στον Παράδεισο. Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού. 

Ο άνθρωπος δεν είναι νεφέλη, αλλ' ούτε και χώμα μόνον. Είναι το πλαστούργημα του σοφού Πλαστουργού από χώμα μεν και ουρανό αποτελούμενο. Είναι στην ζωή με την πνοή και την ενέργεια της μόνης Ζωής, του Τριαδικού Θεού. Είναι πλασμένος για να καταστεί θεός κατά χάριν. Αυτή είναι η ομολογία της ανόρθωσης και της αναστήλωσης της Εικόνας.Είναι η ομολογία πώς το καθ'ομοίωσιν είναι δυνατόν πλέον. Είναι αρραβώνας της ουράνιας δόξας. Αύτη η πίστη τον κόσμον εστήριξε. Αύτη η πίστις των Αποστόλων και των Πατέρων. Αυτή την πίστη ας την εμπλουτίζουμε και ας την διεκδικούμε το καθ'ημέραν, επιστρέφοντας κάθε στιγμή στον Θεό και Πατέρα μας.

Νικά η ορθοδοξία! Τίς Θεός μέγας ως ο Θεός ημών! Καλό υπόλοιπο τεσσαρακοστής, καλή επιστροφή.[2]

Η εικονομαχία δεν είναι ένας αγώνας που έχει τελειώσει 

με την έννοια ότι ακόμα και τώρα μερικοί προσπαθούν

να βλάψουν τις εικόνες με τα λόγια και τις πράξεις τους

για να θίξουν τα συμφέροντα της πατρίδας μέσω της θρησκείας

γιατί οι περισσότεροι δεν βλέπουν τις προετοιμασίες

αφού κοιτάζουν μόνο και μόνο ό,τι φαίνεται

κι όχι τα παρασκήνια της πολιτικής των ύπουλων

που θέλουν να αφανίσουν τα πάντα.[3]

Η Α' Κυριακή των Νηστειών, της Ορθοδοξίας.

Εορτάζει 42 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.