Στις 26 Δεκεμβρίου ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου, τιμούμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνηστήρα της Παρθένου Παναγίας, του Δαβίδ του Προφήτη και βασιλιά και του Ιακώβου του Αδελφοθέου, δηλαδή, το κατά κόσμον γένος και οικογένεια του Χριστού. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου. Συνήθως αυτή την Κυριακή, τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που είναι μια από τις αρχαιότερες Θείες Λειτουργίες.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε από τον προηγούμενο γάμο του τέσσερις γιούς, τον Iάκωβο, τον Iωσή, τον Iούδα και τον Σίμωνα (ή Συμεών) και τρεις κόρες την Eσθήρ, την Mάρθα, και την Σαλώμη που ήταν μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Χρόνια Πολλά XC Ετέχθη
Ευλαβείς προσκυνητές, δεν φωνάζουν, δεν φωνασκούν, είναι αληθινοί, δεν προβάλλονται, δεν έχουν καμία απαίτηση κανείς να τους καταλάβει αλλά είναι ευλαβείς προσκυνητές, όπως μετά, μέσα σε αυτό το χώρο της Γεννήσεως, ευλαβείς προσκυνητές γίνονται και οι ποιμένες, άγνωστες προσωπικότητες και όπως ευλαβής προσκυνητής, σιωπηλός προσκυνητής, είναι και ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ.
Είναι ο χώρος των ευλαβών προσκυνητών που πια με τον τρόπο τους ο καθένας συγκλονίζει και απογυμνώνει το σύστημα · το οποιοδήποτε σύστημα που ξέρει, δεν ξέρει τον Χριστό, που φωνάζει για τον Χριστό και κόπτεται για τον Χριστό αλλά αν δεν έχει αυτή τη δυνατότητα της λιτότητας, της αλήθειας, του να μπορεί να προσκυνήσει πραγματικά τον Χριστό, τότε δεν κάνει τίποτε· και μέσα σε αυτή την ισορροπία, όλα εκείνα τα κείμενα περί της φυγής του Ιησού, περί της επανόδου από την Αίγυπτο μέσα σε μια σιωπηλή πορεία και πάλι του ίδιου του ήθους. Η σιωπή η οποία, όμως, είναι μια βαθιά κίνηση αλλαγής και ξεγυμνώματος του συστήματος που κάποτε φτάνει σε ένα αποκορύφωμα.
Δεν ξέρω πόσα χρόνια προετοιμάστηκαν οι μάγοι για να μπορούν να επιγνώσουν αυτόν τον αληθινό Θεό και να τον προσκυνήσουν· σίγουρα πολλά, σίγουρα είχαν πολλή νήψη, κάθαρση πάνω τους και τους ακούμπησε ο Θεός.
Πόσα χρόνια χρειάστηκε ο Ιωσήφ για να καταλάβει αυτό που έγινε; Με αλλεπάλληλα οράματα τον καθοδηγεί ο Θεός, ο οποίος [Ιωσήφ] αρνείτο ουσιαστικά αυτό που γινόταν.
Πόσα χρόνια χρειάστηκε ο Χριστός σιωπηλά να μείνει σ' εκείνη την πόλη, στη Ναζαρέτ, για να δείξει το έργο Του; Τριάντα χρόνια· κι όλα αυτά ένα μήνυμα στέλνουν: η σιωπή, η αληθινή σιωπή, που απογυμνώνει και το σύστημα και καταλήγει σε μια ιστορία, να γίνουμε ευλαβείς προσκυνητές.
Αναχωρησάντων των μάγων. Οι μάγοι πάντοτε φεύγουν, δηλαδή οι σιωπηλοί άνθρωποι που φαίνεται πως δεν υπάρχουν αλλά δεν φεύγουν [και] ταυτόχρονα το έργο το επιτελούν, που είναι έργο απαραίτητο για την καθημερινότητα της ζωής μας.
Η σιωπηλή, πραγματική, εν παρρησία ζωή που μπορεί να απογυμνώσει οποιοδήποτε σύστημα άθεο, που μιλάει για Θεό ή δεν μιλάει για Θεό αλλά δεν μπορεί να Τον προσκυνήσει και να Τον προσκυνήσει σημαίνει να υπακούει σε Αυτόν, να ταχθεί σε Αυτόν και να κάνει αυτό που θέλει Αυτός. Αυτό σημαίνει προσκυνώ, αυτό σημαίνει και για μας.
Δεν πιστεύω μέσα από τις καρδιές μας σήμερα, μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα να αναχώρησαν οι μάγοι; Δεν πιστεύω να ζούμε την ίδια τραγωδία, να μην μπορούμε να προσκυνήσουμε τον Χριστό όχι ως άνομοι προσκυνητές, εξωτερικοί, αλλά ως βαθείς προσκυνητές και βασιλείς επιγνώντες σαφώς αυτούς που είναι, και να μπορούμε στην πράξη, την καθημερινή της ζωής μας, να Τον προσκυνήσουμε τελούντες τα εξ Αυτού απαιτούμενα σε μια καθημερινή πράξη ζωής.
Αναχωρησάντων των μάγων. Τι κρίμα θα έλεγε ένα παιδάκι που θα άκουγε το παραμύθι· ευτυχώς λέω εγώ που δεν το θεωρώ παραμύθι, ευτυχώς οι μάγοι πάντοτε φαίνονται που αναχωρούν αλλά υπάρχουν.
Μπορούμε κάτι τέτοιο να γίνουμε; Να γίνουμε κι αυτοί που σπάζουν και απογυμνώνουν το σύστημα και ταυτόχρονα [να] είμαστε καθημερινοί ευλαβείς προσκυνητές;