ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΒΙΔ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ:

Τον Αύγουστο του 1963 ήρθανε στη Μονή 75 Λιβαναταίοι. Εργαστήκανε για τη στέρνα της Μονής, 
το Αγιονέρι, εθελοντικά.  Το έχουν τάμα πολλοί από τις Λιβανάτες, την πατρίδα του οσίου Δαβίδ, 
να προσφέρουν κάτι στη Μονή του συμπατριώτη τους, χρήματα ή εργασία. Έτσι φτάσανε τότε 75 άντρες για να κάνουν το έργο της στέρνας. Και στη Μονή βρισκόσανε άλλοι 15, για να βοηθήσουν. 

Ο π. Ιάκωβος συντόνιζε γενικά τις εργασίες, μα ήταν και ο μόνος πού έπρεπε να φροντίσει για το φαγητό και τη διαμονή των καλών αυτών ανθρώπων. 

Χρησιμοποίησε ότι υπήρχε και δεν υπήρχε στην αποθήκη. Μια μέρα τα τρόφιμα τελείωσαν, χρήματα δεν είχε. Έψαξε όλα τα ράφια, όλες τις γωνίες. Κατόρθωσε να βρει δυόμισι οκάδες μανέστρα. Και από ψωμί μόνο μισό Πρόσφορο. Του έδωσε και ο γερο-Ευθύμιος μισό καρβελάκι. Ποσότητες αστείες για σχεδόν εκατό πρόσωπα, πού δουλεύανεΤον έπιασε απελπισία και σχεδόν έκλαιγε, πού θ’ άφηνε τον κόσμο νηστικό. 
 όλη την ημέρα χειρωνακτικά. Στενοχωριόταν και δεν ήξερε τι να κάνει. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια ιδέα: κατεβάζει τη μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τη μανέστρα, βάζει και το ψωμί και όπως ήτανε πήγε στο ναό. Στάθηκε μπροστά στην εικόνα του οσίου Δαβίδ και του είπε : - Άγιέ μου, οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν για το Μοναστήρι σου. Γυρνάνε κουρασμένοι και πεινασμένοι. Δεν έχω τίποτα άλλο να τούς δώσω να φάνε(και , μόνο τις δυόμισι οκάδες μανέστρα με το λίγο λαδάκι, το μισό προσφοράκι και το μισό καρβελάκι  (και τα έδειχνε στον Άγιο). Σε παρακαλώ, εσύ να τα ευλογήσεις, να φάνε και να χορτάσουνε. ..

Το είδαν πολλοί και ο νυν ηγούμενος π. Κύριλλος. 

Πολλά χρόνια μετά, τονίζοντας τα θαύματα του οσίου Δαβίδ, έλεγε ο π. Ιάκωβος

: - Αδελφέ μου, επανάληψη του θαύματος των πεντάκις χιλίων!